ព្រះពុទ្ធបាទខាងស្ដាំ កសាងឡើងតាំងពីអំឡុងសតវត្សទី១៤-១៦ នៃគ្រីស្តសករាជ និងជាកេរដំណែលសល់ក្រោយពីសម័យអង្គរ ត្រូវបានសារមន្ទីរព្រះនរោត្តមសីហនុ-អង្គរ ស្ថិតក្នុងក្រុងសៀមរាប ដាក់តាំងជូនដល់សិស្ស និស្សិត ភ្ញៀវទេសចរជាតិ អន្តរជាតិ និងសាធារណជនទូទៅ សិក្សា ស្វែងយល់ ពីការគោរពសាសនា សិល្បៈ និងប្រវត្តិសាស្ត្រ កាលពីជាង៦០០-៧០០ឆ្នាំមុន នៅក្នុងតំបន់អង្គរ។
ប្រធានក្រុមការងាររៀបចំពិព័រណ៍ និងជាមគ្គុទេសក៍ នៅសារមន្ទីរព្រះនរោត្តមសីហនុ-អង្គរ លោក គុន ផល្លី បានឱ្យដឹងថា ព្រះពុទ្ធបាទបុរាណធ្វើពីថ្មភក់មួយនេះ បានកសាងឡើងតាំងពីអំឡុងសតវត្សទី១៤-១៦នៃគ្រីស្តសករាជ។ វត្ថុសម្រាប់សក្ការបូជានេះ មានទម្ងន់ប្រមាណ ៣តោន ដែលមានបណ្តោយមានប្រវែង ២.១០ម៉ែត្រ ទទឹង ១.១៥ម៉ែត្រ និងមានកម្ពស់ ០.៣១ម៉ែត្រ។ លោក បន្តថា ព្រះពុទ្ធបាទនេះដែរ មានលាបម្រ័ក្សណ៍ពណ៌ខ្មៅ ក្រហម និងទឹបទឹកមាស តាំងពីពេលកសាងមកម្ល៉េះ។
លោក គុន ផល្លី បញ្ជាក់ថា តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវ តាំងអតីតកាលពុទ្ធបាទនេះ ត្រូវបានប្រជាជនខ្មែរ ចាត់ទុកជាវត្ថុសក្តារៈគោរពបូជាយ៉ាងសំខាន់ ចំពោះព្រះពុទ្ធសាសនាថេរវាទ និងបានដាក់តម្កល់នៅ ក្នុងរួតព្រះពាន់ នាអំឡុងសតវត្សរ៍ទី១៤ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៨៥។ លុះក្រោយមក ត្រូវបានក្រុមអភិរក្សយកទៅរក្សាទុក និងជួសជុលនៅអភិរក្សដ្ឋានអង្គរ ហើយក្រោយមកទៀតលោកជំទាវ បណ្ឌិតសភាចារ្យ ភឿង សកុណា រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ និងជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានទៅទស្សនានៅអភិរក្សអង្គរឃើញថា ពុទ្ធបាទនេះ បានជួសជុលរួចរាល់ហើយ ទើបលោកជំទាវណែនាំឱ្យ ក្រុមអភិរក្សយកវត្ថុនេះ ទៅដាក់តាំងបង្ហាញដល់សាធារណជន ដើម្បីបានទស្សនា សិក្សាស្វែងយល់ពីវត្ថុសិល្បៈខ្មែរ ពិសេស ពុទ្ធបដិមាសម័យក្រោយអង្គរ។ លោកបន្ថែមថា នៅចំកណ្តាលពុទ្ធបាទមានរូបកងចក្រចំនួន១៦កាំ និងនៅជុំវិញកងចក្រមានឆ្លាក់ចម្លាក់ផ្សេងៗចំនួន១០៨ ដែលគេយល់ថា អាចជាសិរីមង្គល នៅក្នុងក្រុមធំៗចំនួន៥ ទាក់និងសញ្ញាសិរីមង្គលទាំង១០៨នេះ។
អត្ថបទនិងរូបភាព ៖ លោក បូ សាវី
កែសម្រួលដោយ ៖ លោក សេង ផល្លី
