លោក ឡុង កុសល អ្នកនាំពាក្យរបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានឲ្យដឹងថា ក្នុងមួយថ្ងៃៗ មានភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនបាននាំគ្នាឡើងមកលើភ្នំបាខែងនេះ ក្នុងគោលបំណងមើលថ្ងៃលិចផង និងមកមើលប្រាសាទផង ប៉ុន្តែសម្រាប់ការឡើងទៅលើប្រាសាទទស្សនាថ្ងៃលិច បច្ចុប្បន្នអាជ្ញាធរអប្សរាបានកំណត់ឱ្យភ្ញៀវទេសចរណ៍ចំនួនតែ៣០០នាក់ទេ ដែលឡើងទៅលើកំពូលប្រាសាទភ្នំបាខែង ក្នុងពេលទស្សនាម្ដងៗ ខណៈដែលភ្ញៀវទេសចរណ៍ដទៃទៀត ដែលចង់ឡើងទៅទស្សនានៅកំពូលប្រាសាទភ្នំបាខែងដែរនោះ គឺត្រូវរង់ចាំដល់ពេលដែលអ្នកឡើងមុនៗចុះមកវិញ ទើបអាចអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកថ្មីឡើងបន្តទៀតបាន ឬអាចមើលថ្ងៃលិចត្រឹមកំពូលភ្នំបាន ដោយអាជ្ញាធរអប្សរាបានរៀបចំឲ្យមានកន្លែងមើលថ្ងៃលិចបានដោយមិនបាច់ឡើងទៅលើប្រាសាទ ។
លោក ឡុង កុសល បានបញ្ជាក់ទៀតថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃចាប់ពីម៉ោង ៣រសៀល រហូតទៅដល់ម៉ោង៥ល្ងាច ភ្ញៀវទេសចរណ៍ចម្រុះជាតិសាសន៍ តែងនាំគ្នាឡើងទៅលើកំពូលភ្នំបាខែង ហើយកម្លាំងរបស់អាជ្ញាធរអប្សរាបានរាយបណ្ដាក់គ្នាពិនិត្យសំបុត្រ និងរាប់ចំនួនភ្ញៀវទេសចរណ៍ ដែលឡើងទៅលើកំពូលភ្នំបាខែង ចាប់តាំងតែពីជើងភ្នំ រហូតទៅដល់ជើងជណ្ដើរនៃប្រាសាទបុរាណ រីឯនៅជើងជណ្ដើរនៃប្រាសាទភ្នំបាខែង គឺមានភ្ញៀវទេសចរណ៍ចម្រុះជាតិសាសន៍ជិត១ពាន់នាក់ ដែលឈរតម្រង់ជួរដើម្បីរង់ចាំឡើងទៅទស្សនានៅលើកំពូលភ្នំ ហើយមានមូលហេតុជាច្រើន ដែលអាជ្ញាធរអប្សរាបានកំណត់ចំនួនភ្ញៀវឱ្យឡើងទៅទស្សនាប្រាសាទភ្នំបាខែងនេះ ជាពិសេស គឺប៉ះពាល់ដល់ប្រាសាទនិងការអភិរក្ស ។
លោក សុវណ្ណ ជាមគ្គុទ្ទេសក៍ទេសចរណ៍និយាយភាសាអង់គ្លេសម្នាក់ ដែលបាននាំភ្ញៀវទេសចរណ៍ឡើងទៅទស្សនាប្រាសាទភ្នំបាខែងមានឲ្យដឹងថា ប្រាសាទភ្នំបាខែង គឺជាប្រាសាទដ៏មានចំណាស់ជាងគេ នៅក្នុងចំណោមប្រាសាទទាំងឡាយ របស់អតីតរាជធានីអង្គរ ហើយភ្ញៀវទេសចរណ៍ ដែលចូលចិត្តឡើងទៅមើលប្រាសាទភ្នំបាខែង គឺដោយសារតែភាពទាក់ទាញច្រើនយ៉ាង ដូចជាទេសភាពនៅពេលព្រះអាទិត្យរៀបលិច និងអាចមើលឃើញទេសភាពជាច្រើននៅជុំវិញទីក្រុងអង្គរយ៉ាងច្បាស់ផង។
កញ្ញា លី សៀហួ ជាអ្នកទេសចរជនជាតិចិនម្នាក់ដែលបានឡើងទៅទស្សនាថ្ងៃលិចនៅលើភ្នំបាក់ខែងនេះ បានថ្លែងថា កញ្ញាមានការពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំងចំពោះទិដ្ឋភាពនៅលើភ្នំបាក់ខែងនេះ ដូចជាពេលឡើងដល់លើប្រាសាទ អាចមើលឃើញកំពូលប្រាសាទអង្គរ លាយឡំជាមួយដើមឈើដ៏ស្អាត អាចមើលឃើញថ្ងៃរៀបលិច ហើយពន្លឺព៌ណក្រហមរបស់ព្រះអាទិត្យចាំងមកលើប្រាសាទដ៍ស្រស់ស្អាត ដែលនេះជាទេសភាពមួយកម្របានឃើញសម្រាប់កញ្ញា។
សូមបញ្ជាក់ថា ភ្នំបាខែងមានកម្ពស់ប្រវែង៦៥ម៉ែត្រ នៅលើភ្នំមានប្រាសាទបុរាណ តំណាងឱ្យភ្នំកៃលាស សម្រាប់ឧទ្ទិសថ្វាយព្រះសិវៈ ដែលជាអទិទេពនៃព្រហ្មញ្ញសាសនា កសាងដោយអតីតព្រះមហាក្សត្រព្រះនាមយសោរវរ្ម័ន នៅចន្លោះចុងសតវត្សទី៩និងដើមសតវត្សទី១០នៃគ្រិស្តសករាជ ៕
អត្ថបទ ៖ លោក ឃុត សៅ
រូបថត ៖ លោក លីវ សាន្ត
កែសម្រួលអត្ថបទ ៖ លោក លីវ សាន្ត
