ក្នុងករណីមានបុគ្គលសង្ឃអង្គណា ប្រព្រឹត្តិខុសធម៌វិន័យ សូមមេត្តាកុំខឹងស្អប់ទៅ ដល់ព្រះសង្ឃទាំងអស់ប្រសិនបើព្រះសង្ឃនោះត្រូវមានទោស គួរឲ្យបុគ្គលសង្ឃនោះលាចាកសិក្ខាបទឬក៏ផ្សឹកបកស្បង់ជីពរ ព្រោះស្បង់ចីពរជាតំណាងឱ្យទង់ព្រះអារហត្ថ ដែលអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ឋសាសនាគោរពបំផុត ។
នេះបើតាមប្រសាសន៍ ឯកឧត្តម គង់ ប៊ុនលី ទីប្រឹក្សាផ្ទាល់ សម្តេចព្រះមហាសុមេធាធិបតី កិត្តិឧទេ្ទសបណ្ឌិត នន្ទ ង៉ែត សម្តេចសង្ឃនាយកនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងជាមេបញ្ជាការរងនៃបញ្ជាការដ្ឋានកងអង្គរក្ស ក្នុងពិធីបំបួសកុលបុត្រ ចំនួន៣៦ រូបនៅវត្តឥន្ទ្របត្តបុរី ហៅវត្តអង្គរខាងជើងខេត្តសៀមរាប នៅថ្ងៃទី១៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៩។
ឯកឧត្តម គង់ ប៊ុនលី បានចាត់ទុកការបួសរបស់ក្មួយៗ ប្អូននាពេលនេះ សុទ្ឋតែកើតឡើងពីសទ្ឋាជ្រះថ្លា និងមានឧបនិស្ស័យខ្ពស់ ដែលបានសន្សំពីមុនៗមក និងបង្ហាញឱ្យឃើញពីការគោរពស្រឡាញ់និងជំនឿរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាយើងជាង៩០% លើគោលធម៌ព្រះពុទ្ឋសាសនា ។
គ្រូធម្មវិសុទ្ធិកោសល ឥទ្ទបាលី កែវ អាន ឧត្តមទីប្រឹក្សាព្រះសង្ឃនាយកនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងជាព្រះគ្រូចៅអធិការវត្តឥន្ទ្របត្តបុរី ហៅវត្តអង្គរខាងត្បូង មានថេរដីកាថា៖ ក្នុងគម្ពីរព្រះពុទ្ឋសាសនាមាន៨៤០០០ព្រះធម្មខ័ន្ឋ បង្រួមឱ្យខ្លីមកនៅត្រឹមថា ហាមកុំឱ្យប្រព្រឹត្តិអំពើអាក្រក់ ការបំពេញតែសេចក្តីល្អ និងញ៉ាំងចិត្តរបស់ខ្លួនឱ្យស្អាតផូរផង់។ ជីវិតមនុស្សយើងម្នាក់ៗ បើអនុវត្តបានតែបីនេះគឺគាប់ប្រសើរហើយ។ បើតាមថេរៈដិការ ព្រះគ្រូបញ្ញារង្សីឧត្តមបណ្ឌិត គង់ សុភាព ថិតប្បញ្ញោ ព្រះចៅអធិការវត្តឥន្ទបត្តបុរី(អង្គរខាងជើង) ការបំបួសនេះធ្វើឡើងផ្សារភ្ជាប់ជាមួយបុណ្យអាសាឡ្ហ បូជាចូលព្រះវស្សា ដែលក្នុងព្រះវិន័យព្រះសង្ឃត្រូវគង់ចាំវស្សា នៅក្នុងវត្តរយៈពេលបីខែចាប់ពីថ្ងៃ១រោច ខែអាសាធ រហូត ដល់ថ្ងៃពេញបរមី ខែអស្សុជ។ ការចូលវស្សារបស់ភិក្ខុសង្ឃ ដែលព្រះសម្ពុទ្ឋទ្រង់អនុញ្ញាត និងបញ្ញត្តិទុកមកនោះពុំមានពិធីអ្វីអមរួមផ្សំច្រើនទេ បើកាលដល់កាលវេលាចូលមកដល់ហើយ ភិក្ខុគ្រាន់តែសូត្របាលីចូលវស្សាជាការស្រេច ប៉ុន្តែសម្រាប់សាមណេរ និងសីលវត្តី ដែលទើបកោរសក់ បួងសក់ បួសថ្មីត្រូវបំពេញការសង្រួម ដោយការសមាធិ និងរៀនសូត្រឱ្យដឹងពីឥរិយាបទទាំង៤ របស់ភិក្ខុភាវៈ រយៈពេល៧ថ្ងៃ។
ព្រះគ្រូបញ្ញារង្សីឧត្តមបណ្ឌិត គង់ សុភាព បានរំលឹកថា៖ព្រះភិក្ខុសង្ឃមុននឹងសម្រេចនិមន្តចូលវស្សានៅកន្លែងណាមួយត្រូវពិនិត្យកន្លែងនោះឱ្យបានម៉ត់ចត់ ទីកន្លែងដែលព្រះសម្ពុទ្ឋទ្រង់ហាមមិនឱ្យគង់ចាំវស្សានោះគឺក្នុងរូងឈើ លើប្រគាបឈើ ក្នុងទីវាលគ្មានសេនាសេនៈក្រោមឆត្រ ក្នុងខ្ទមអ្នកតាក្នុងអាងទឹកនិងទីកន្លែងមានរង្គៀស។ ក្នុងរយៈពេល៣ខែ ដែលព្រះសង្ឃត្រូវគង់ចាំព្រះវស្សានេះ ជាប្រពៃណីប្រជាពុទ្ឋបរិស័ទខ្មែរ តែងតែនាំយកនូវទេយ្យទានផ្សេងៗ យកមកប្រគេនព្រះសង្ឃនៅទីអារាមជិតឆ្ងាយនានា ដើម្បីទំនុកបំរុងរហូតដល់ចេញព្រះវស្សាវិញ។
អត្ថបទ និង រូបភាព : លោក យូ វង្ស
កែសម្រួលអត្ថបទ : លោក សេង ផល្លី
