ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ឱ្យតែដល់ថ្ងៃ៣កើតមាឃ ដែលឆ្នាំនេះត្រូវនឹងថ្ងៃទី០៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៩ម្សិលមិញនេះ អ្នកភូមិកក្រាញ់ និងអ្នកភូមិចំណុះជើងវត្តអធ្វារ ក្នុងសង្កាត់សៀមរាប ក្រុងសៀមរាប តែងតែជុំគ្នានៅនឹងប្រាសាទវត្តអធ្វារ , ទួលយាយ ប៉ុក និងទួលតា មឿង បាននាំគ្នាធ្វើពិធីឡើងអ្នកតា ដើម្បីឱ្យអ្នកតាបានរាំរែកសប្បាយ ឱ្យពរកូនចៅរួចផុតទុក្ខភ័យ ហើយឱ្យការធ្វើស្រែចម្ការបានល្អ ព្រមទាំងនាំមកនូវសេចក្តីសុខចម្រើនដល់ស្រុកភូមិផង ប្រជាជនផង ឱ្យចៀសផុតពីរោគាព្យាធិ គ្រោះកាចឧបទ្រពចង្រៃ កូនចៅសុខកាយសប្បាយចិត្ត ហើយក៏ជាទំនៀមទម្លាប់តាំងពីដូនតាផងដែរ ពិសេសគឺអរគុណដល់អ្នកតា ម្ចាស់ទឹកម្ចាស់ដីដែលផ្តល់ទឹកភ្លៀង ដីមានជីជាតិ ធ្វើឱ្យកសិកម្មរបស់គាត់បានទទួលផលល្អ ទើបបន្តធ្វើមកដល់សព្វថ្ងៃ ដោយការគោរពនិងជឿជាក់បំផុត ។
លោកយាយ ស៊ុយ សាវ៉េត ដែលបានមកចូលរួមក្នុងពិធីឡើងអ្នកតានៅវត្តអធ្វារ បានមានប្រសាសន៍ថា មិនថាតែគាត់ទេ អ្នកភូមិនេះគឺមានជំនឿណាស់លើពិធីឡើងអ្នកតា មិនហ៊ានខកខានធ្វើមួយឆ្នាំណាទេ ព្រោះខ្លាចអ្នកតាខឹង ហើយធ្វើឱ្យស្រុកភូមិមិនសុខសប្បាយ រងេករងាកកូនចៅ ឬជួបគ្រោះផ្សេងៗ អ៊ីចឹងហើយឱ្យតែដល់ខែដល់ថ្ងៃ ពួកយើងទាំងអស់គ្នា ទោះអត់ឬមានយ៉ាងណាក៏នាំគ្នារៀបចំពិធីនេះដែរ ប៉ុន្តែពុំសូវមានយុវជន យុវនារី មកចូលរួមច្រើនទេ ព្រោះពួកគេរវល់នឹងការរៀនសូត្រ ការរកស៊ី និងមិនសូវចាប់អារម្មណ៍ប៉ុន្មាន ដោយសារតែពួកគេអាងមានម៉ែឪ ឬក៏យាយតាមកចូលរួមក្នុងពិធីនេះហើយ ។
គួររំឭកថា ពិធីឡើងអ្នកតានៅវត្តអធ្វារនេះ ក្នុងមួយឆ្នាំគេប្រារព្ធឡើងអ្នកតាចំនួន២លើក គឺលើកទី១ ធ្វើនៅថ្ងៃ៣កើតខែមាឃធំ គេហៅថាបញ្ជូនអ្នកតាទៅទន្លេ ខែទឹកស្រក រីឯលើកទី២ គេធ្វើនៅថ្ងៃ៣កើតខែពិសាខ គេហៅថាបញ្ជូនអ្នកតាឡើងភ្នំ (ភ្នំគូលែន) ជាខែទឹកឡើង រដូវធ្វើស្រែធ្វើចម្ការ ។
ចំពោះទិដ្ឋភាពនៃពិធីវិញ គឺអ្នកស្រុកបានយកបាយសម្ល គ្រឿងសំណែនមកជួបជុំគ្នានៅតាមទីតាំងនៃពិធីដែលបានកំណត់រួច ហើយរៀបចំឱ្យមានរៀបរៀបរយ ទុកសែនព្រែនឱ្យអ្នកតាម្ចាស់ទឹកម្ចាស់ដី បន្ទាប់មកអ្នកស្នងរូប ក៏ចាប់ផ្តើមអង្គុយដើម្បីរំឭកគុណគ្រូ និងម្ចាស់រូបឱ្យចូលមកសណ្ឋិតក្នុងខ្លួន ឯក្រុមអ្នកភ្លេងក៏ចាប់ផ្តើមប្រគុំបទរំឭកគុណគ្រូភ្លេងរបស់គ្រូខ្លួនដែរ មុនលេងភ្លេងហូរហែតាមទម្លាប់និងការចង់បានរបស់អ្នកតា ដែលបទទាំងអស់សុទ្ធសឹងតែជាបទប្រពៃណីនិងប្រជាប្រិយ។
នៅពេលគ្រូចូលសណ្ឋិតហើយ រូបនោះក៏ទ្រង់គ្រឿងនូវរបស់ម្ចាស់រូបចូលចិត្ត មានខោអាវ ដំបងជាដើម ហើយរាំរែក ហ៊ោរកញ្ជ្រៀវម្នាក់ឯងផង កេះកៀវ ឌឺដងជាមួយអ្នកភ្លេង ដែលខ្លះមានចរិតលក្ខណៈដូចនាគ ខ្លះជាស្តេចយមរាជ មានឫកពាម៉ឺងម៉ាត់ លេងសើចផង និងខ្លះទៀតដូចកូនក្មេង តាមរូបដែលចូលមកសណ្ឋិត ខណៈភ្លេងគឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់អ្នកចូលរូប បើលេងភ្លេងមិនតាមតម្រូវការរបស់រូបដែលចូលមកទេ រូបនោះនឹងងង៉ក់ មិនរាំរែកឡើយ ហើយខឹងសម្បារទៀតផង។
ពិធីចូលរូបក្នុងពិធីឡើងអ្នកតានេះគឺសំខាន់ណាស់ ព្រោះអ្នកស្នងរូប គឺជាអ្នកដែលឆ្លងឆ្លើយរវាងអ្នកស្រុកនិងអ្នកតា ម្ចាស់ទឹកម្ចាស់ដី និងអរូបផ្សេងៗ ដែលអាចឱ្យអ្នកស្រុកដឹងថា ពួកគាត់ខឹងអី ចង់បានអី និងការសុំពរសុំជ័យពីពួកគាត់ផងដែរ។ អ្នកតានិងអរូបសំខាន់ៗដែលថែរក្សានៅទីនេះ មានដូចជាស្តេចនាគខៀវ នាគក្រហម ស្តេចយមរាជ យមបាល ចៅប្រុក ចៅប្រុញ (មកពីព្រះវិហារ) មហារាជ មហាជម្ពូ ព្រះនាងខ្មៅ តាមឿង យាយប៉ុកជាដើម ដែលអ្នកស្រុកគោរពនិងជឿជាក់ណាស់។
ក្រោយពីអ្នកតារាំសប្បាយអស់ចិត្ត អស់ចង់ហើយ គេក៏រៀបចំសែនព្រែននំចំណី បាយសម្ល ក្បាលជ្រូក មាន់ស្ងោរ ជូនដល់អ្នកតានិងអរូបផ្សេងៗបានសេពសោយឱ្យឆ្អែតបរិបូណ៌ ហើយឱ្យពរកូនចៅត្រជាក់ត្រជុំ រួចផុតទុក្ខភ័យទាំងពួង ពិសេសធ្វើស្រែធ្វើស្រូវបានល្អប្រសើរ រួចហើយគេក៏យកសំណែននោះទៅចោលនៅទីណាមួយសមរម្យ ដែលសន្មត់ថាជាទីកន្លែងរបស់អ្នកតានោះ ៕
អត្ថបទ ៖ លោក ជា ស្រស់
រូបថត ៖ លោក ខេង ឧត្តម
កែសម្រួលអត្ថបទ ៖ លោក លីវ សាន្ត
