សេចក្ដីស្រឡាញ់ មានសម្រាប់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់រួមមាន ឪពុក ម្ដាយ បងប្អូន ក្រុមគ្រួសារ ញាតិ និងមិត្តភិក្តជាដើម។ ប៉ុន្តែយុវវ័យភាគច្រើន យល់ច្រឡំថា ថ្ងៃទិវានៃក្ដីស្រលាញ់ ១៤ កុម្ភៈ គឺជាការផ្ដល់ក្ដីស្រឡាញ់តែរវាងមនុស្ស ២នាក់ ដែលជាគូសង្សារនឹងគ្នា រហូតទៅដល់ការរួមភេទមុនអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដែលធ្វើអាប់អោនដល់កិត្តិយលគ្រួសារ និងខ្លួនឯង។
ថ្លែងនៅក្នុងទិវាផ្សព្វផ្សាយស្ដីពី ការលើសកម្ពស់សុខុមាលភាពយុវវ័យ និងបង្កើនការយល់ដឹងពីសុខភាពផ្លួវភាព សុខភាពបន្តពូជ និងសិទ្ធិ ដែលរៀបចំឡើងដោយសាកលវិទ្យាល័យ បៀល ប្រាយ សាខាខេត្តសៀមរាប និង អង្គការថែទាំសុខភាពគ្រួសារកម្ពុជា ហៅកាត់ថា អង្គការរ៉ាក់ នាព្រឹកថ្ងៃទី១៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៩ លោក ឈួន ភារុន សាកលវិទ្យាធិការរង នៃសាកលវិទ្យាល័យ បៀល ប្រាយ សាខាខេត្តសៀមរាប បានមានប្រសាសន៍ថា កម្មវិធីនាពេលនេះ គឺដើម្បីឲ្យសិស្សានុសិស្សទាំងអស់ បានយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់បន្ថែមទៀត អំពីអត្ថន័យនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ សំដៅចូលរួមទប់ស្កាត់បាតុភាពឈូឆរនៅថ្ងៃ១៤កុម្ភៈ នេះ ព្រោះបុណ្យ នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ហៅថា Valentine’s Day មិនមែនជាបុណ្យប្រពៃណីរបស់ខ្មែរនោះទេ។
លោកបញ្ជាក់ទៀតថា សូមសិស្សានុសិស្សនិងយុវជនទាំងអស់កុំយល់ច្រឡំ ថាបុណ្យ១៤កុម្ភៈ Valentine’s Day នេះជាបុណ្យសង្សា ឬជាថ្ងៃណាត់ជួបគ្នា រវាងគូសង្សា ឬ គូស្នេហ៍ គឺមិនមានន័យដូច្នេះទេ ហើយក៍មិនមែនជាពិធីបុណ្យ ប្រពៃណីខ្មែរយើងនោះទេ។ ដូច្នេះសិស្សានុសិស្ស ក៏ដូចជាយុវជនខ្មែរទាំងអស់ មេត្តាកុំភ្លើតភ្លើន និងប្រព្រឹត្ត វប្បធម៌ពីបរទេសលើសពី អត្ថន័យដើមរបស់គេ ហើយវាក៏ផ្ទុយវប្បធម៌ដ៏ល្អផូរផង់របស់បុព្វបុរសដូនតាយើង។
សិស្សានុសិស្សនិងយុវជន គឺជាទំពាងស្នងឫស្សីដែលមានធនធានសមត្ថភាពសម្រាប់ជាអ្នកចូលរួមបន្តវេនដឹកនាំប្រទេសជាតិនាពេល អនាគត ដូច្នេះត្រូវប្រែក្លាយទិវាបុណ្យនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ១៤ កុម្ភៈ Valentine’s Day ដែលជាវប្បធម៌បរទេសទៅជាពិធី ដឹងគុណលោកគ្រូអ្នកគ្រូ មាតាបិតានិងអាណាព្យាបាលរបស់យើងវិញប្រសើរជាងដូចជា ការជួបជុំជូនអាហារក្នុងគ្រួសារ សហគមន៍ ឬ ដល់អ្នកមានគុណ មាតា បិតាអាណាព្យាបាលរបស់យើងដែលជាសេចក្តីស្រឡាញ់ក្នុងសង្គមខ្មែរយើង ដែលពួកគាត់បានបីបាច់ថែរក្សាតាំងពីនៅក្នុងផ្ទៃ ៩ខែ១០ ថ្ងៃ និងបានបីបាច់ថែរក្សាឲ្យក្មួយៗកូនៗ មានរូបរាងស្អាតបាតមានឱកាសមក បន្តការសិក្សា បានចំណេះដឹង ដែលពួកគាត់មានសេចក្តី បំណងប្រាថ្នាតែមួយ ចង់ឃើញកូនៗ មានសុភមង្គល ជាពលរដ្ឋល្អក្នុងសង្គមជាតិ។
អត្ថបទ និង រូបថត ៖ លោក អ៊ិន សីហរិទ្ធ
កែសម្រួលអត្ថបទ ៖ លោក សេង ផល្លី
