ព្រះចៅអធិការ គណ:កម្មការអាចារ្យវត្តនិងប្រជាពុទ្ធបរិស័ទចំណុះជើងវត្តបុព្វទិសារាមហៅវត្តកំពង់ក្តី ស្ថិតក្នុងភូមិពន្លឺព្រះផុស ឃុំកំពង់ក្តី ស្រុកជីក្រែងខេត្តសៀមរាប បានមូលមតិគ្នាជាឯកច្ឆ័ន្ទ រៀបចំបុណ្យផ្កាប្រាក់សាមគ្គីប្រមូលបច្ច័យបានចំនួន ៣៥,០៩០,០០០រៀល សម្រាប់សងរំលោះថ្លៃគ្រឿងសំណង់ដំណាក់កាលទី១ នៃអគាររដ្ឋបាលអនុគណស្រុកស្ថិតនៅក្នុងទីតាំងវត្ត ដែលមានបណ្តោយ ៣៤ម និងទទឹង ១៦ម កំពស់ ២ជាន់ ដោយបានបុកគ្រឺះ បណ្តុះជើងសសរ ចាក់ប្លង់សេបាន ២សន្លឹក និងរៀបជញ្ជាំងរួចរាល់ ជារួមគឺសាងសង់បានប្រមាណប្រហែលជា៦០% ហើយ តែនៅមិនទាន់ប្រក់ដំបូល មិនទាន់បូកស៊ីម៉ង់តិ៍ និងមិនទាន់រៀបការ៉ូ និងបំពាក់គ្រឿងសង្ហារឹមផ្សេងៗនៅឡើយ។
នៅពេលសាងសង់រួចរាល់អគារនេះនឹងក្លាយជាគរុភណ្ឌរបស់វត្តដ៏ប្រណិត សម្រាប់ជាទីស្នាក់អាស្រ័យរបស់សាមណពុទ្ធិកសិក្សា ជាអគាររដ្ឋបាលសង្ឃ និងជាទីកន្លែងប្រជុំ របស់សាលាអនុគណស្រុក និងក៏ជាសមិទ្ធផលដ៏ធំដំបូងគេមិនធ្លាប់មានពីមុនមករបស់ស្រុកជីក្រែង។ នេះបើតាមសង្ឃដីកា ព្រះគ្រូសារធម្មបាល ទេព ភឿន ព្រះអនុគណស្រុក និងជាចៅអធិការវត្តបុព្វទិសារាមហៅវត្តកំពង់ក្តី ក្នុងឱកាសវេរអង្គផ្កាប្រាក់ កាលពីរសៀលថ្ងៃទី២៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២២។ ព្រះអង្គបន្តថា៖ ក្រោយឆ្នាំ១៩៧៩ សាលាអនុគណស្រុកនេះពុំទាន់មានអគារទីស្នាក់ការកណ្តាល សម្រាប់ប្រជុំឬបំរើឱ្យរដ្ឋបាលសង្ឃនៅឡើយទេ ដោយមើលឃើញពីភាពខ្វះខាតចាំបាច់នេះទើបព្រះសង្ឃ គណ:កម្មការវត្តសហការមូលមតិគ្នាជាកៀរគរថវិកាពីសប្បុរសជនជិតឆ្ងាយតាមរយ:ពិធីបុណ្យផ្កាប្រាក់នេះឡើង និងដោយសារតែអគារបានចាប់ផ្តើមសង់ឡើងមុនបន្តិច នៃវិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩រាតត្បាត ដោយសារតែវិបត្តិនេះ ពុទ្ធសាសនូបត្ថម្ភសំខាន់ៗជាជំហរ ជួបបញ្ហាប្រឈមនូវមុខជំនួញផ្សេងៗ ទើបជួបនូវកង្វះថវិកា បណ្តាលឱ្យការសាងសង់អូសបន្លាយ ពេលវេលាជាអន្លើរៗ។ ព្រះអនុគណស្រុក មានថេរ:ដិកាបន្តទៀតថា៖ បច្ច័យជាង ៣៥លានរៀល ដែលទទួលបានពីបុណ្យផ្កាប្រាក់នេះ នឹងយកទៅសងថ្លៃគ្រឿងសំណង់ដែលនៅខ្វះសម្រាប់ដំណាក់កាលទី១ និងបច្ច័យទទួលបានពីបុណ្យផ្សេងៗក្នុងវេលាក្រោយនឹងយកមកបន្តសាងសង់ជាដំណាក់ៗទៅតាមលទ្ធភាព ដើម្បីឱ្យសមិទ្ធផលនេះឆាប់បានរួចរាល់ជាស្ថាពរ។
ព្រះធម្មសិរី អាភាករោ ជុំ គឹមឡេង ព្រះសុមង្គលសិលាចារ្យ ព្រះមេគណខេត្ត បានបង្ហាញព្រះទ័យសោមនស្ស ចំពោះការផ្តួចផ្តើមកសាងមហាកុដិដ៏ធំ សម្រាប់បំរើប្រយោជន៍វិស័យព្រះពុទ្ធសាសនាទាំងអស់គ្នា។ ព្រះអង្គមានសង្ឃដីកាថា៖ថ្វីបើជួបវិបត្តិថវិកាក្នុងការសាងសង់ តែសង្ឃឹមថាអគារនេះនឹងបានរួចរាល់ក្នុងពេលខាងមុខឆាប់ៗ តាមរយ:ការចូលរួមបរិច្ចាគពីញាតិញោមពុទ្ធបរិស័ទជិតឆ្ងាយទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស ព្រោះថាព្រះសង្ឃពុំមានជំនួញឬអាជីវកម្មអ្វីទេ មានតែពឹងអាស្រ័យលើទាន និងបច្ច័យពីញាតិញោមសប្បុរសជនជិតឆ្ងាយ ជាមួយគ្នានោះទីវត្តអារាម ដែលមានការរីកចំរើនទៅបានគឺមិនអាចខ្វះបានពីការចូលរួមរបស់ប្រជាពុទ្ធបរិស័ទ ដែលមានសទ្ធាជឿជាក់លើព្រះពុទ្ធសាសនា ក្រោមគោលការណ៍ជាមូលដ្ឋាន ព្រះពុទ្ធសាសនា ផ្សារភ្ជាប់នឹងសង្គម ទើបអាចអភិវឌ្ឍន៍ និងកសាងសមិទ្ធផលបានសមរម្យ។
សូមជំរាបថា៖ ក្នុងសម័យបុរាណកាលបុណ្យផ្កានេះមាន ពីរបែបគឺ បុណ្យផ្ការុក្ខជាតិ និងផ្កាវារីជាតិ គឺគេបេះតែផ្កាឈើ និងផ្កាឈូកថ្វាយព្រះពុទ្ធរូប និងមួយទៀតជាបុណ្យផ្កាប្រាក់ គឺគេសន្មតប្រាក់ថាជាផ្កាសម្រាប់វេរចំពោះព្រះសង្ឃដើម្បីសាងទីសេនាសេន: ឬវត្ថុអ្វីមួយ។ សព្វថ្ងៃដោយគេយល់ថា វត្តអារាមនីមួយៗតែងកសាងទីសេនាសន: ដូច្នេះទើបនិយមយកក្រដាសប្រាក់មកចងក្រងជាផ្កា រួចបានវេរប្រគេនដល់ព្រះសង្ឃ ហើយបុណ្យផ្កាប្រាក់នេះគេទុកថា ជាបុណ្យធំមួយរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនា និងអាចយកទៅកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធផ្សេងៗ បានទាំងខាងពុទ្ធចក្រ និងអាណាចក្រ មានកុដិ ព្រះវិហារ សាលាបុណ្យ សាលារៀន ស្ពាន ស្រះជាដើមផងដែរ៕
អត្ថបទ និងរូបភាព: លោកយូ វង្ស កែសម្រួលដោយ លីវ សុខុន!!!
