ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ក្រោយពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីខ្មែរបានបញ្ចប់ ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅជុំវិញស្ពានបុរាណកំពង់ក្តី រួមមានភូមិត្រាច ភូមិប្រាសាទ ភូមិរំលងជាដើម ហើយក៏មានអ្នកភូមិផ្សេងទៀត នៃស្រុកជីក្រែង តែងតែឯកភាពគ្នា រៀបចំកិច្ចពិធីឆ្លងឆ្នាំនៅក្នុងបរិវេណវត្តកំពង់ក្តី ទៅតាមទំនៀមព្រះពុទ្ធសាសនា និងធ្វើការសែនព្រេនអារុក្ខ អារក្ស អ្នកតា ទៅតាមលំដាប់លំដោយនៃទំនៀមទម្លាប់ពីបុរាណមក។
ទោះបីជាមានពិធីសាសនា និងសែនព្រេនផ្សេងៗក្ដី ប៉ុន្តែលោក អ៊ឹម សុខរិទ្ធី បុរាណវិទូ និងជាប្រធាននាយកដ្ឋានស្រាវជ្រាវ បណ្តុះបណ្តាលនិងផ្សព្វផ្សាយ នៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ពន្យល់ថា នេះមិនមែនជាការចៃដន្យទេ ដែលអ្នករស់នៅជុំវិញស្ពានបុរាណកំពង់ក្ដី យកថ្ងៃ១កើត ខែពិសាខ ដែលជាពេលវេលាឆ្លងឆ្នាំថ្មី។ កាលកំណត់ពីដើមរៀងមកនេះ វាក៏បានឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវភាពរស់នៅរបស់អ្នកស្រុកជនបទ ដែលតែងតែត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការបង្កបង្កើនផលនៃវិស័យកសិកម្ម ខណៈរដូវប្រាំងបានឆ្លងផុត(ខែចេត្រ) ហើយខែវស្សាបានឈានចូលមកដល់(ខែពិសាខ)។
លោក អ៊ឹម សុខរិទ្ធី បន្ថែមថា ជានិមិត្តរូបការទាញព្រ័ត្រ គឺបង្ហាញពីការឆ្លងឆ្នាំចាស់ ឆ្លងចូលឆ្នាំថ្មី ដោយឡែក ការចាក់ទឹកលើនាគ ចាក់ទឹកលើមនុស្សចូលរួម ជាកិច្ចបង្ហាញថា នាគបានទម្លាក់ទឹកមកពីលើមេឃ និងប្រោសព្រំផ្ដល់សេចក្ដីសុខដល់មនុស្ស សត្វ នារដូវវស្សាខាងមុខ។
អត្ថបទ និងរូបភាព ៖ លោក បូ សាវី និងលោក ម៉ី សុខារិទ្ធ
កែសម្រួល៖ លោក សេង ផល្លី