កាលពីចុងសប្តាហ៍កន្លងទៅនេះ វត្តអារញ្ញសាគរ ក្រុងសៀមរាប បានមូលមតិគ្នារៀបចំបុណ្យទេសនាមហាវេស្សន្តជាតក និងពូនភ្នំខ្សាច់ដើម្បីរំដោះកម្មពៀរ ព្រមទាំងឧទ្ទិសកុសលផលបុណ្យជូនដល់ញាតិកាគ្រប់សន្តានដែលបានចែកឋានទៅកាន់បរលោកឱ្យមកទទួលផលបុណ្យ ដែលពិធីនេះធ្វើឡើងទៅតាមលំអានចាស់បុរាណបន្សល់ទុកតៗគ្នាមក តាមការកំណត់សន្នតនិងឯកភាពគ្នារវាងគណៈកម្មការវត្ត ព្រះគ្រូចៅអធិការ និងប្រជាពុទ្ឋបរិស័ទក្នុងមូលដ្ឋាន ដើម្បីជ្រើសរើសពេលវេលាសមគួរដែលអាចនាំគ្នាប្រារព្ឋទៅបាន។
ព្រះតេជគុណ វិភត្តិមុនីញាណ ហ៊ាក់ គឹមហ៊ត់ វិសារទរ ព្រះគ្រូចៅអធិការវត្តអារញ្ញសាគរ មានសង្ឃដិកាបញ្ជាក់ថា ពិធីបុណ្យទេសនាមហាវេស្សន្តរជាតក និងពូន ឆ្លងភ្នំខ្សាច់ នៅឆ្នាំនេះ ប្លែកជាងបណ្តាឆ្នាំមុនៗ ដោយសារគណៈកម្មការវត្តនិងចៅអធិការវត្ត និងអ្នកភូមិជិតខាង បានឯកភាពគ្នាឱ្យរៀបចំពិធីដល់ទៅ ៣ថ្ងៃ ៣យប់ចាប់ពីទី២០-២២ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ ដោយក្នុងពេលរាត្រី មានកំសាន្តជាច្រើនដូចជា តន្រ្តី សិល្បៈ ដើម្បីបង្កើនភាពរីករាយ និងចូលរួមថែរក្សាលើកស្ទួយសិល្បៈស្រមោលស្បែកធំដែលជាបេតិកភ័ណ្ឌអរូបីមានភាពផុយស្រួយ និងងាយទទួលរងគ្រោះបាត់បង់ ខណៈដែលល្ខោនស្រមោលស្បែកធំនេះត្រូវបានប្រកាសទទួលស្គាល់ដោយអង្គការយូណេស្កូថា ជាស្នាដៃឯកផ្នែកវោហារកោសល្យនៃមនុស្សជាតិនៅថ្ងៃទី២៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៥ និងត្រូវបានចុះបញ្ជីទៅក្នុងសម្បត្តិបេតិភ័ណ្ឌវប្បធម៌អរូបីរបស់មនុស្សជាតិនៅថ្ងៃទី០៤ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៨ ហើយយើងជាកូនខ្មែរជំនាន់ក្រោយ មានភារៈត្រូវតែថែរក្សាសបម្បត្តិវប្បធម៌ប្រពៃណីដូនតាដែលក្លាយទៅជាសម្បត្តិវប្បធម៌ពិភពលោកទៀតផង។
ព្រះតេជគុណ មានសង្ឃដិកាទៀតថា ពិធីបុណ្យទេសនាវេស្សន្តរជាតក ឆ្លងភ្នំខ្សាច់ និងឱបស្ទបជាមួយការកំសាន្តសប្បាយនេះក៏ព្រោះ ថាពិធីនេះ បានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីរបស់ប្រជាពុទ្ឋបរិស័ទ ដែលមានតាំងពីបុរាណកាលមករហូតដល់សម័យបច្ចុប្បន្ន។ ជាពិសេសជាសារមួយបង្ហាញដល់យុវជនខ្មែរជំនាន់ក្រោយឱ្យគោរពស្រឡាញ់ និងរួមគ្នាថែរក្សាអភិក្សវប្បធម៌ប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់ដែលដូនតាខ្មែរបានបន្សល់ទុកមក ឱ្យស្ថិតនៅគង់វង្សជារៀងរហូត និងក៍ដើម្បីឱ្យកូនចៅជំនាន់ក្រោយ ចេះស្គាល់បុណ្យ បាបគុណ ទោស ចេះគោរពនិងសម្តែងនូវការដឹងគុណដល់មាតាបិតា បុព្វការីជន និងចាស់ព្រឹទ្ឋាចារ្យ របស់ខ្លួន ចៀសវាងនូវការបាត់បង់ដោយការប្រមាទ មិនដឹងគុណ។
ព្រះអង្គបន្ថែមថា ការលើកមកទេសន៍នេះ ដើមឡើយមានស្ទើរតែគ្រប់វត្តក្នុងស្រុកខ្មែរ ហើយច្រើននិយមធ្វើក្រោយចេញវស្សា។ ប៉ុន្តែទំនៀមនេះ ចេះតែរៀវរោយថយចុះជាលំដាប់ វត្តខ្លះក៏ខានធ្វើសោះ វត្តខ្លះក៏ធ្វើគ្រាន់តែជាគម្រប់ការប៉ុណ្ណោះ។ ចំពោះវត្តខ្លះ នៅប្រារព្ធមកដល់សព្វថ្ងៃ ភាគច្រើននៅតំបន់ដែលនេះជាការទំគាស់កកាយធ្វើតាមទំនៀមចាស់ ដើម្បីក្មេងជាន់ក្រោយបានស្គាល់ផង និងដើម្បីភ្នែកទេសចរណ៍ឃើញផងដែរ៕
អត្ថបទ និងរូបភាព៖ លោក យូ វង្ស
