លោកជំទាវឧកញ៉ា សៀង ចាន់ហេង អគ្គនាយិកា ក្រុមហ៊ុន ហេងអភិវឌ្ឍន៍ បានសម្រេចទទួលយកការជួសជុលរហាត់ទឹកនៅ សួន បណ្តុះកូនឈើប្រាសាទតាកែវ បន្ទាប់ពីមានសំណើសុំពីសំណាក់ព្រះតេជគុណព្រះសទ្ធម្មប្បកាសេនី បណ្ឌិត តាត មហាទី ព្រះចៅ អធិការវត្តព្រះឥន្ទកោសា និងអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ប៉ុន្តែបានស្នើ សុំឱ្យខាងអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា សិក្សានិងពិភាក្សាអំពីតម្លៃក្នុងការជួសជុល រួមទាំងសម្ភារដែលត្រូវយកមកប្រើប្រាស់ឱ្យបានគង់វង្សយូរអង្វែង ខណៈដែលរហាត់ទឹកមួយនេះ មានប្រវត្តិតាំងពីទសវត្សទី ៦០ ដែលវាជាការកំណត់អត្តសញ្ញាណមួយនៃខេត្តសៀមរាបតាមរយៈប្រវត្តិនៃរហាត់ទឹកនេះ រួមនឹងតម្រូវការផ្សេងៗជាប្រយោជន៍ ក្នុងការទាក់ទាញភ្ញៀវទេសជាតិ និងអន្តរជាតិផងនោះ ។
លោក ម៉ៃ មួន ដែលជាអតីតអ្នកគ្រប់គ្រងរដ្ឋបាលព្រៃឈើ ខេត្តសៀមរាប ដែលសព្វថ្ងៃបម្រើការនៅនាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងព្រៃឈើទេសភាពវប្បធម៌និងបរិស្ថាននៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានឲ្យដឹងថា រហាត់ទឹកឈើដ៏ធំមួយនេះ ស្ថិតក្នុងទីតាំងបណ្តុះកូនឈើប្រាសាទតាកែវ ក្នុងឧទ្យានអង្គរ គឺបានកសាងឡើងតាំងពីសម័យសង្គម រាស្ត្រនិយមមកហើយ អមដោយផ្ទះលម្ហែកាយមួយនៅក្បែរ ប៉ុន្តែត្រូវបានរងនូវការខូចខាតស្ទើរបាត់រូបរាង ដោយសារអាយុកាល និងសង្គ្រាម ហើយចូលដល់សម័យខ្មែរក្រហម រហាត់ទឹកនេះក៏បាន ខូច ខាតទាំងស្រុង តែក៏ត្រូវបានរដ្ឋបាលព្រៃឈើខេត្តសៀមរាបធ្វើការ សាងសង់ឡើងវិញនៅចុងទស្សវត្សរ៍ទី៨០ ប៉ុន្តែមិនមានផ្ទះលម្ហែកាយដូចមុនទេ ដើម្បីទាញទឹកពីស្ទឹងសៀមរាបមកស្រោចស្រពកូន ឈើនៅក្នុងសួនបណ្តុះកូនឈើប្រាសាទតាកែវដែលខ្លួនគ្រប់គ្រង ។
លោក ម៉ៃ មួន បញ្ជាក់ទៀតថា ក្រោយមកពេលអង្គរចូលជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោក រហាត់ទឹកនិងសួនបណ្តុះកូនឈើប្រាសាទតាកែវ ត្រូវបានប្រគល់សិទ្ធិគ្រប់គ្រងដោយអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាជំនួសរដ្ឋបាលព្រៃឈើខេត្តសៀមរាប ហើយក្នុងដំណាក់កាលគ្រប់គ្រងរបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា រហាត់ទឹកនេះ ក៏មានការជួសជុលដោយសហការជាមួយជប៉ុន និងសាលាសង្កាត់នគរធំ និងមានដំណើរការផ្គត់ផ្គត់ទឹកសម្រាប់ស្រោចកូនឈើបានតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ព្រោះរហាត់ធំ ឯទឹកស្ទឹងមានតិច តែបច្ចុប្បន្ន រហាត់ទឹកនេះ បានរងនូវការខូចខាតជាដំណំ សល់តែរូបរាងពុកផុយមិនអាចដំណើរការបានតែម្តង ៕
អត្ថបទ និង រូបថត ៖ លោក ម៉ាត់ អារីហ្វីន
កែសម្រួលអត្ថបទ ៖ លោក លីវ សាន្ត
