នៅបរិវេណព្រះគន្ឋកុដិក្នុងវត្តដំណាក់ស្ថិតក្នុងក្រុងសៀមរាប ខេត្តសៀមរាប កាលពីចុងសប្តាហ៍នេះ មានរៀបពិធីបិទសន្លឹកមាសលើព្រះពុទ្ឋបដិមា ទ្រង់ត្រាស់ដឹង បរិនិព្វាន និងដំរីបាលិលេយ្យ ក្រោមព្រះវត្តមាននិមន្តជាព្រះអធិបតី ព្រះមហាវិមលធម្ម ពិន សែម សិរីសុវណ្ណោ ព្រះរាជាគណៈថ្នាក់ទោ គណៈមហានិកាយ ជាឧត្ដមទីប្រឹក្សាគណៈសង្ឃនាយក និងជាសមាជិកថេរសភាព្រះពុទ្ធសាសនានៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងជាព្រះគ្រូចៅអធិការវត្ដរាជបូណ៌ ក្រុង ខេត្ដសៀមរាប និងព្រះវត្តមានព្រះមេគណខេត្ត ព្រះបាឡាត់គណខេត្ត ព្រះវិន័យធរគណខេត្ត ព្រះធម្មធរគណខេត្ត ព្រះសមុហ៍គណខេត្ត មួយអន្លើដោយព្រះវត្តមាននិងវត្តមាននិមន្តនិងអញ្ជើញចូលរួមពី ព្រះរាជាគណៈថ្នាក់កិត្តិយស ព្រះចៅអធិការវត្តក្នុងខេត្តមួយចំនួន អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងពុទ្ធបរិស័ទខ្លះផងដែរ។
ព្រះមហាវិមលធម្ម ពិន សែម សិរីសុវណ្ណោ មានសង្ឃដីកាថា៖ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ឋបរមគ្រូនៃយើងបរិនិព្វានទៅបានប្រតិស្ថានវត្ថុ៥យ៉ាង ជាតំណាងព្រះពុទ្ឋសាសនា វត្ថុ៥យ៉ាងនោះរួមមានទី១ ព្រះពុទ្ឋបដិមា ព្រះពុទ្ឋរូបដែលមាននៅគ្រប់ទិសទីក្នុងទូទាំងសកលលោក ទី២ ដើមពោធិព្រឹក្ស ជារុក្ខជាតិមួយតំណាងព្រះពុទ្ឋសាសនាហើយដែលព្រះអង្គទ្រង់ត្រាស់ដឹងក្រោមដើមពោធិព្រឹក្ស ទី៣ ព្រះសត្ថូប ឬស្តូប ឬចេតិយជានិមិត្តរូបតម្កល់ព្រះសារីរិកធាតុ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ឋ ព្រះបច្ចេកពុទ្ឋ ព្រះអរហន្ត ស្តេចចក្រព័ត្រ្តាធិរាជ សម្រាប់ជនានុជនទាំងឡាយគោរពបូជា ទី៤ ព្រះបរមសិរីរិកធាតុ ទី៥ព្រះធម៌ដែលមាន៨៤០០០ព្រះធម្មខ័ន។ព្រះអង្គបន្តថា៖ព្រះពុទ្ឋសាសនាមានគោលធំ៣ជានិមិត្តរូបសម្រាប់ពុទ្ឋបរិស័ទគោរពបូជា គឺព្រះរតនត្រៃ មានព្រះពុទ្ឋ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ប៉ុន្តែមិនមែនជារតនវត្ថុដើម្បីបួងសួងអង្វរក បន់ស្រន់សុំសេចក្តីសុខយសស័ក្តភោគសម្បត្តិអ្វីឡើយ។
ព្រះអង្គសម្តែងការសោកស្តាយដែលប្រជាពុទ្ឋបរិស័ទជាច្រើន មានជំនឿខុស ស្គាល់មិនច្បាស់ពីព្រះរតនត្រៃ បែរទៅជាគោរពក្នុងបំណងផ្សេងខុសពីទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ឋសាសនា ការពិតទៅព្រះធម៌របស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ឋជាមាគ៌ាសម្រាប់អ្នកបដិបត្តិដើម្បីរំដោះខ្លួនចេញពីកងទុក្ខក្នុងសង្សារវដ្ត ការដែលចេញចាកទុក្ខបានលុះណាតែដើរតាមផ្លូវនៃអដ្ឋង្គិកមគ្គទាំង៨ រួមមាន ការយល់ឃើញត្រូវ សេចក្តីត្រិះរិះត្រូវ និយាយត្រូវការងារត្រូវ ចិញ្ចឹមជីវិតត្រូវ ការព្យាយាមត្រូវ សេចក្តីរឭកត្រូវ និងការតម្កល់ចិត្តត្រូវ ៨ប្រការនេះឯង ហៅថា ផ្លូវកណ្តាល ឬផ្លូវត្រង់ក្នុងដំណើរទៅកាន់ព្រះនិព្វាន។
ឧបាសក កែវ វិមុត្ត គ្រូធម្មាចារ្យនៅខេត្តសៀមរាប បានមានប្រសាសន៍ថា៖ដោយពិនិត្យឃើញក្នុងទីវត្តដំណាក់ពុំឃើញមានរូបពុទ្ឋបដិមាទ្រង់បរិនិព្វាន និងដោយបានការអនុញ្ញាតិពីព្រះមន្ត្រីសង្ឃខេត្ត ព្រះចៅអធិការ និងព្រះសង្ឃ ព្រមទាំងគណៈកម្មការអាចារ្យវត្តដំណាក់ផង បានសម្រេចជាឯកច្ឆ័ន្ទបានប្រគល់កិច្ចការមករូបលោកដើម្បីសាងជាពុទ្ឋបដិមាទ្រង់ត្រាស់ដឹង ទ្រង់បរិនិព្វាននិងរូបដំរីបាលិលេយ្យនេះឡើង។ចំណែករូបចម្លាក់ដំរីបាលិលេយ្យ សាងឡើងសម្រាប់ជាទីនាំងតម្កល់ព្រះសារីរិកធាតុព្រះសម្មាសម្ពុទ្ឋ ហើយនឹងកែច្នៃឱ្យទៅជាដំរីស រួមជាមួយគ្រឿងអលង្ការ មានបិទសន្លឹកមាសនិងដាំត្បូងតាមភ្លុក ដើម្បីរំលឹកពីគុណបំណាច់ ដែលដំរីបានបំរើព្រះពុទ្ឋបរមគ្រូនៅព្រៃបាលិលេយ្យវ័ន អស់រយៈពេល៣ខែ បានបំរើព្រះអង្គដូចជាមនុស្សដែរ តាំងពីការរៀបចំទីសេនាសេនៈ រៀបភ័ត្តថ្វាយ ចេះតាំងពីបង្កាត់ភ្លើងដុតថ្មប្រមៀលចូលទឹកដើម្បីយាងព្រះអង្គស្រង់ទឹកនៅខែរងារ ជាដើម។ល។លោក កែវ វិមុត្តឱ្យដឹងទៀតថា៖រូបព្រះពុទ្ឋបដិមា ទ្រង់ត្រាស់ដឹង ទ្រង់បរិនិព្វាន និងដំរីបាលិលេយ្យ បានចាប់ផ្តើមកសាងនៅអំឡុងខែមីនាឆ្នាំ២០២១ ធ្វើឡើងអំពីស្ពាន់ រួមជាមួយគ្រឿងលំអ មានប្រាក់មាសពេជ្រជាដើម យកមកបិទនៅតាមទីចំណុចដ៍សមគួរនៃទាំងបីនេះ។
រូបព្រះពុទ្ឋត្រាស់ដឹង មានទម្ងន់១៥០គ.ក្រ កំពស់១.៧០ម ចំទទឹងភ្នែនប្រវែង១.៤០ម ណាយថវិកាអស់ប្រមាណជា២៥០០០ដុល្លារអាមេរិក រូបពុទ្ឋបដិមាទ្រង់បរិនិព្វាន មានទម្ងន់៤០០គ.ក្រ បណ្តោយ២.៦០ម កំពស់០.៨០មចំណាយថវិកាអស់ប្រមាណជាង៣ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក។រូបទាំងពីរកសាងដោយជាងនៅភ្នំពេញ។ដោយឡែករូបដំរី កសាងដោយជាងនៅខេត្តសៀមរាប មានទម្ងន់១០៣គ.ក្រ កំពស់១.៦០ម អស់ថវិការជាង២ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក។ថវិកាចំណាយនិងគ្រឿងអលង្កាទាំងអស់ទទួលបានពីការចូលរួមបរិច្ចាកពីព្រះសង្ឃនិងប្រជាពុទ្ឋបរិស័ទជិតឆ្ងាយទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេស។
អត្ថបទ និងរូបភាព ៖ យូ វង្ស
